Pamiętajcie, żebyście się nigdy do klatki nie dali zapędzić i żebyście nigdy nikogo do klatki nie zapędzili – wybrzmiały ostatnie słowa scenariusza opartego na głośnym reportażu Hanny Krall. Jego sceniczną wersję, przygotowaną przez kieleckich aktorów, obejrzeli we wtorek wszyscy maturzyści elektryka (organizatorzy – nauczyciele poloniści: Lucyna Maryniak, Halina Bednarz, Dariusz Dudek).
Życie w klatce – złowieszczej przestrzeni warszawskiego getta, rządziło się prawami „odwróconego dekalogu”, o których nikt nie chce dziś pamiętać. Relacja z czasów pogardy przypomniała młodemu pokoleniu o całkowitej degradacji człowieczeństwa. Totalna rewolucja nihilizmu została wypowiedziana bez zbędnego patosu
i epickiej heroizacji. Śmierć była straszna i odrażająca, a bohaterowie tragedii sparaliżowani strachem. W brutalnym teatrze zagłady nie było moralnych zwycięzców, nikogo nie czekał też oczyszczający finał. Pamiętajmy, aby nigdy nie dać zapędzić się do klatki, aby nigdy nie pozwolić się upokorzyć.
