Czy można połączyć ze sobą, na jednej lekcji wiadomości z geografii, języka polskiego i technologii gastronomicznej? Chyba tak, 26 kwietnia została przeprowadzona lekcja koleżeńska "Przestrzeń kulturowa XVII – wiecznej Polski w świetle Pamiętników Jana Chryzostoma Paska". Lekcję podzielono na trzy części:
- geograficzną - poprowadziła Marzanna Mazur - Witek;
- polonistyczną - poprowadził Dariusz Dudek;
- gastronomiczną - poprowadziła Magdalena Winiarz.
Każda część wykorzystywała inną metodę dydaktyczną. Geograficzna była wprowadzeniem do tematu i opierała się na pogadance wykorzystującej prezentację multimedialną. Część polonistyczna była typową pracą z tekstem, z podziałem na grupy. Uczniowie korzystając z fragmentów Pamiętników Jana Chryzostoma Paska poszukiwali elementów kulturowych typowych dla XVII wieku. Dużo wrażeń dostarczyła część gastronomiczna oparta na metodzie eksperymentu. Pod fachowym okiem nauczyciela, uczniowie przygotowali potrawy serwowane w czasach Paska. Każda z grup przedstawiła sposób przyrządzania i podzieliła się wyniesionymi wrażeniami. Oczywiście wszystko zakończyło się degustacją potraw.
Lekcja została przeprowadzona w ramach komisji przedmiotów humanistycznych, w klasie 2g (technik organizacji usług gastronomicznych).
Na koniec trochę teorii.
Podstawy programowe obowiązkowych przedmiotów ogólnokształcących to lista głównych zakresów kształcenia, z których wiele jest ze swej natury wieloprzedmiotowych. Można tu wymienić edukację ekologiczną, obywatelską czy medialną.
Nową formą nauczania, wprowadzoną w podstawach programowych są „ścieżki między - przedmiotowe”. W zależności od potrzeb, nauczanie zintegrowane z wykorzystaniem „ścieżek” realizowane jest w różny sposób i jest ono:
1. jednoprzedmiotowe (monodyscyplinarne)
2. wieloprzedmiotowe (multidyscyplinarne)
3. między - przedmiotowe (interdyscyplinarne)
Ad 1. Model jednoprzedmiotowy – jest najczęściej stosowany w praktyce szkolnej. W pierwszej fazie konieczna jest współpraca zespołu nauczycielskiego, a następnie praca może być ograniczona do jednego „poszukującego” nauczyciela, konsultującego własny program z innymi nauczycielami w szkole. Nauczyciel jednego przedmiotu wzbogaca własny przedmiot dzięki pomocy innych przedmiotów. W modelu jednoprzedmiotowym wyjście następuje od jednego przedmiotu, do którego przyłączają się inne. Wkład (z ang. input) innych przedmiotów w daną lekcję sprawia, że jest ona bogatsza w treści, a uczniowie widzą związki między zakresami wiadomości, które mają przyswoić na różnych przedmiotach.
Ad. 2. Model wieloprzedmiotowy – ma miejsce wtedy, gdy określone zagadnienie, problem, wydarzenie, rozpatrujemy z punktu widzenia różnych edukacji. Tu wyjście następuje z propozycji programowych szkoły i konieczna jest współpraca nauczycieli w zespole między - przedmiotowym, zaleca się wybranie nauczyciela koordynatora. Istotne jest określenie różnych punktów widzenia wybranego problemu. Ten model integracji przedmiotów szkolnych nie wymaga synchronizacji w czasie, a związki przyczynowo - skutkowe i synteza wiadomości pozostają elementami określonej lekcji.
Ad. 3. Model między - przedmiotowy – Jest bardziej rozwiniętą formą integracji, wymaga korelacji w czasie i stworzenia głównej ścieżki wyjaśniającej związki przyczynowo – skutkowe. Ważne jest, aby wybrać przedmiot, który jako pierwszy wprowadzi w zagadnienie, a następnie kolejne przedmioty, które będą je poszerzały wykorzystując wiedzę i umiejętności nabyte na poprzednich lekcjach. Nie można zatem odwracać kolejności przedmiotów.
Źródło: Inez Łuczywek - Streszczenie temat VII: Zintegrowane nauczanie przedmiotowo - językowe
Dokumenty:
