Co roku 14 kwietnia obchodzi się „Dzień Gapienia się w Niebo”, a może patrzenia w niebo? Niebo może być dzienne lub nocne. Tym nocnym zajmują się, np. astronomowie, pasjonaci układów galaktycznych. Nauczyciele wychowania fizycznego Zespołu Szkół im. prof. Janusza Groszkowskiego w Mielcu (R. Gruszecki, P. Jajko, H. Kardyś, organizator A. Kusak, E. Lodarska, P. Mrozik, M. Szwaja, R. Zboch) w ramach zdalnych lekcji przeprowadzili akcję związaną z niebem dziennym. Zadaniem młodzieży było udać się na spacer i „pogapić” się w niebo oraz udokumentować swój widok na zdjęciu, stąd tytuł zadania: „Na spacerze”. Galeria jest ogromna, dzięki licznym zdjęciom nadesłanym przez uczniów i uczennice naszej szkoły. Liczba 166 zdjęć udowadnia, że patrzenie w niebo fajne jest. Zapraszamy do jej oglądnięcia. Brawo dla uczennic i uczniów za niesamowicie piękne zdjęcia, kreatywne pomysły oraz dobry humor!
Po co utworzono taki dzień do świętowania? Co daje patrzenie w niebo? Spacer pod gołym niebem, przynajmniej 15 minut dziennie, działa relaksująco, wymusza zwolnienie działań, a nawet można odczuć chwilowe zatrzymanie czasu, aż ma się chęć wziąć głęboki oddech. Płytkie oddechy, które często występują na co dzień przez szybkie tempo życia, dostarczają zbyt mało tlenu. Głębokie wdechy i wydechy skutecznie uzupełniają nasze organizmy w ten pierwiastek. Taki spacer na pewno uspokaja jeśli mamy piękną pogodę. Gdy jest mało chmur i przebija się przez nie słoneczko to otrzymujemy możliwość syntetyzowania witaminy D, której po zimie mamy spore deficyty. To odpowiedni czas na jej „zażywanie”. Patrzenie w niebo może być doskonałym lekarstwem na niektóre formy depresji sezonowej. Można sobie powtarzać, że: „Nawet po najczarniejszych chmurach wychodzi słońce”, albo: „Nawet najczarniejsza chmura ma srebrne brzegi”. Poza tym patrząc w niebo można odkryć tysiące odcieni koloru niebieskiego, a może nawet tęczę po deszczu. "Po każdym spojrzeniu w niebo zostaje w oczach nieco błękitu" - Aleksander Kumor.
Patrząc w niebo, wkrótce będzie można zaobserwować postęp cywilizacji, bo zwiększa się na nim ruch. I nie chodzi o samoloty. Trwają prace nad przygotowaniem bezzałogowych statków powietrznych do świadczenia różnego rodzaju usług w przestrzeni powietrznej nad naszymi miastami. Od transportu przesyłek pocztowych po – być może – transport ludzi w podniebnych taksówkach.
„Gdy kwiecień chmurny, a maj z wiatrami – dobry rok przed nami” – pozostaje nam obserwować ten maj J, kwiecień już się spisał J.
Nauczyciele wychowania fizycznego
